‘I’m glad I am racing with you two boys in this wind and these waves’
- Stavros
Na eindelijk weer een weekend niet gezeild te hebben vertrokken mijn broertje en ik richting Cascais voor onze allereerste winterserie. Op Schiphol komen we meteen de eerste Nederlanders tegen: Wouter & Charlotte ten Wolde (NED 411) overwinteren ook in Cascais.
Na een vlucht van bijna 3 uur landen we in Lissabon, een half uurtje later staan we in de haven van Cascais. Het waait hard en dat is ook de voorspelling voor de rest van het weekend.
We eten snel een pizzaatje in bij de lokale Italiaan en het is al snel tijd voor bed. Onze energie zullen we nodig hebben de aankomende dagen.
Vrijdag: Dag 1
“Remember.. we are not on a lake in Cazaux trying to beat the French, some of the best are here” zegt Stavros ’s morgens vroeg aan het ontbijt. Een paar van de allerbeste Russen zijn er en een aantal andere grote jongens varen mee. Een prima evenement om dus te kijken waar we staan met dit team.
Helaas waait het de hele dag ruim 30 knopen uit het Zuid-Westen, grote golven lopen de baai van Cascais in. Niet echt zeilweer voor in een Draak, of een andere boot. Een grote groep Finn-zeilers gaat het water op om te trainen maar besluiten na een half uur om toch maar de kant op te zoeken.
Het comité besluit om niet te gaan varen, dus het wordt een vroege (gratis) lunch op de club. Na veel witte en rode wijn sluiten we de dag af in de Irishpub en dat is meteen de slechtste beslissing van de week.
Zaterdag: Dag 2
‘Ik heb me wel is beter gevoeld’ zegt Bolle als we de spinaker hijsen en richting de startlijn varen. Er staan nog hoge golven van de dag daar voor en de wind komt uit compleet andere richting en is slechts 12-15 knopen.
Zelf voel ik me ook niet top en zelfs een beetje lamlendig. Het is lang geleden dat ik op zulk water heb gevaren en de drank van de avond er voor helpt ook niet.
Hoge golven en weinig wind in race 1
Smiles and highfives..
Ik ga het voordek op om het bandje om de genua te halen en ga overboord. Gelukkig pikt de volgende golf mij op dus ik sta binnen twee seconden weer aan boord. Stavros gaat uit ze dak: “Get your ass back in here and put on a fucking lifejacket!!”
Ohja.. zwemvest
Vervolgens blijkt dat de klem van de genuaschoot-fijn niet werkt en ik moet onderdeks het gaan maken. Kotsmisselijk kom ik 10 minuten later weer bovendeks, dit gaat een top dag worden.
Het 5 minuten signaal is zojuist gegaan en we hebben nog niet eens aan de wind gevaren.
Compleet gedesoriënteerd maken we een prima start in de buurt van het startschip. Pin-end heb ik nooit gezien en had ook geen idee waar de bovenboei ligt.
Het duurt een minuut of 5 voordat we een beetje in de grove komen. We tacken met het veld mee want iedereen gaat naar rechts, richting de kant. Direct valt op dat rechts niet de juiste kant is. Bolle maakt direct de beste call van de week: “lets head back to the left”
Een paar boten komen voor ons langs en we draaien terug naar stuurboord onder een groep van 5 boten. Met de golven dwars op de baan varen we met extreem losse zeilen en gaan het hardst van iedereen. Terwijl ik vecht tegen het kotsen komen we 1 boven.. Niet slecht met 2 zieke Bakkers.
Hangen alsof je leven er vanaf hangt..!
We varen rustig de wedstrijd uit en niemand komt eigenlijk bij ons in de buurt..
In de tweede wedstrijd maken we een slechte start. Voorspeld is dat het harder gaat waaien en dat de wind naar rechts gaat, terwijl de wind aan het toenemen is duiken we dus de rechter hoek in. We bevinden ons maximaal in de top 15 maar terwijl de wind bouwt richting de
Ready for take off..
25-30 knopen knokken we ons naar voren.
Bij de bovenboei liggen we drie en ik voel me al een stuk beter. Terwijl we de spinaker hijsen wordt duidelijk dat de elektrische pomp niet werkt en de boot staat vol met water.
Oh fuck..
"Hangen Bolle!"
We pompen als gekken terwijl de wind richting de 30 knopen gaat.. Achter ons beginnen de eerste teams uit het roer te lopen en een aantal laten de spinaker in de zak. Doordat we nog teveel met ons zelf bezig zijn halen twee boten ons in maar draaien zichzelf de nek om door vlak voor ons neus (beide) in de chinees te gaan.
Nu wordt het echt heftig..
Toch komen we zonder kleerscheuren bij de benedenboei en gaan weer als derde het kruisrak in. Door de enorme hoeveelheid water wat overkomt aan de wind zit er niks anders op dan te blijven pompen en het simpel te houden.
Bij de bovenboei lijkt het comité te laat te zijn om de wedstrijd in te korten dus we moeten nog een keer met de grote lap naar beneden.
“You sure you want the kite up?”
“Yeah come on… great training” aldus Stavros
We zitten nog altijd vol met water dus maken geen aanspraak om de nummer 1 en twee in te halen totdat ze de spi er af halen.
Ik zeg dat wij hem er ook moeten afhalen om het simpel te houden, de boten voor ons halen we waarschijnlijk niet meer in, de nummer 4 haalt hem er ook af en de RUS 76 scheurt zojuist zijn tweede spi in 1 wedstrijd.
Stavros claimt dat het makkelijker is om te gijpen met spi dan zonder spi. Na twee pogingen krijgen we de giek over en varen we ‘gecontroleerd’ over de finish.
Zeiknat en moe kijken we naar het finishschip.. Even lijkt het er op dat we er gewoon nog 1 gaan doen, maar er zijn slechts 15 van de 35 boten over.
’s Avonds houden we het rustig en met een enorme smile bekijken we de foto’s van Ricardo Pinto.
Zondag: Dag 3.
Er staat weer veel wind maar de voorspelling is dat het zal afnemen dus het comité stuurt on het water op. Op het laatste moment bedenken we ons en halen we een andere reserve spinaker.
Nog even trainen op weg naar huis
Als een van de weinige varen we onder spi naar de start, maar hoe verder we van het land komen hoe harder het gaat waaien. Eenmaal bij de start staat er duidelijk weer teveel wind en na een half uur varen we weer terug naar de haven. Onderweg trainen we nog met MON 2 dus komen weer nat aan de kant, maar leren weer een paar kleine dingen over de setup in veel wind. Toch een nuttig dagje!
Uiteindelijk winnen we de serie met slechts 2 potten gevaren te hebben. Met een 1 en een 3 hebben we ruime voorsprong op RUS 76 en MON 2.
Next up: Winterserie III in Cascais! Dit keer varen we weer met onze vader dus Team Bakker, Bakker, Bakker is dan weer compleet!
Foto’s van Ricardo Pinto:
Dag 1.
We kruipen richting het einde van het jaar dus het begint tijd te worden voor de jaaroverzichten en best off. verkiezingen. Persoonlijk mag voor mij het EK voetbal geheel achterwegen gelaten worden, maar de Olympische spelen had voor Nederland toch zeker wel wat hoogtepunten!
