Twee weken terug ontvingen mijn broertje en ik een email van Martin
Payne aka. ‘Stavros’ of we geïnteresseerd waren om met hem te zeilen
in Deauville.

 

Voor ons een grote eer om met deze grote man te mogen/kunnen zeilen en
natuurlijk een bevestiging dat wij toch wel goed bezig zijn in de
Draak.

 

Voor de niet Drakenzeilers: Stavros is (bijna) de bekendste
Drakenzeiler op dit moment. Niet alleen betalen mensen veel geld om
met hem te kunnen zeilen hij is op dit moment ook het gezicht van de
Internationale Drakenklasse. Zijn blog en zijn video interviews zijn
legendarisch en hij heeft daarnaast maar liefst 4 Draken.

 

Gelukkig konden we beide wat schuiven in onze agenda’s, ik moest zelf
helaas de North Sea Regatta met Team Heiner afzeggen (sorry jongens!)
en Bolle kon een dag vrij krijgen van werk (bedankt jongens!)

 

Weapons of choice waren dit keer de ‘Bear’, zijn 2011 Petticrows Draak
en uiteraard Northsails (A7+ main en een MJ-8 genua) en de ‘slappe’
Petticrows mast. Feitelijk dezelfde setup waar wij zelf mee varen op
de NED 402.

 

Deauville is een fantastische havenstad, welke Stavros in zijn blog al
uitstekend omschreef:

 

“Deauville is regarded as the “Queen of the Norman Beaches” which sees
it’s population multiply ten-fold during the summer months. Tourists
flock in numbers to visit this fashionable holiday resort which offers
a Grand Casino, a Racecourse, an International Film Festival,
Conference Centres, Villa’s and many Sumptuous Hotels that overlook
these wonderfully inviting beaches that stretch along this Normandy
coastline”

Lees de rest van zijn blog hier

 

Dag 1:
Weinig wind, 30 graden en een strak blauwe hemel.

 

Bolle kwam bij het naar buiten zeilen al direct intelligent uit de
hoek. ‘is that the Brittish Coast’ vroeg hij zich af, wijzend naar het
noordwesten..

 

“No…that would be La Havre” aldus een bulderend lachende Stavros.

 

De toon is gezet.

 

In het eerste kruisrak weten we direct een voorsprong op de bouwen op
de FRA 396 van Remy Arnaud en de BEL 69 van Michel Cauwelaert die we
niet meer weg geven.

 

’s Avonds gaan wij ons te buiten aan oesters en champagne bij de
openingsborrel.

 

Geen slecht begin van de week

 

Dag 2:
10-15 knopen wind, 30 graden en een strak blauwe hemel.

 

In de laatste downwind van race 2 vinden wij onszelf terug op de
tweede plaats achter de FRA 304 en Stavros neemt de tactiek over.
‘lets try to win this race’ is dan ook zijn simpele commando.

 

Geheel in matchrace stijl varen wij het complete downwindsrak achter
op de kont van de Fransman, maar helaas houdt de Fransman net de
binnenkant van de boei en blijft dus nipt voor ons.

 

Ondertussen is Ron James (GBR 633 en bekend voor het klonen van
‘Dolly’ het schaap), met een grote boog om ons heen gevaren en wint
hierdoor de wedstrijd. Maar dat mocht de pret uiteraard niet drukken!

 

Race 3 finishen we als tweede na weer een mooi gevecht met de FRA 304,
die wij deze keer wel achter ons houden maar de Remy Arnaud weet de
race te winnen.

 

Dag 3:
18-20 knopen wind, 30 graden en de mooiste zeildag van het jaar.

 

Het is ‘s morgens al direct duidelijk: er staat een mooi windje en
Stavros is dan ook heel duidelijk: ‘with wind like this and 300 kg on
the rail we should be very hard to beat’

 

Met een uitstekende upwind snelheid (die 300 kg helpt inderdaad echt)
en een prima boathandling varen we een 1,2 en een 1.

 

Dag 4:
Weinig wind,  25 graden en een waterig zonnetje.

 

Met waarschijnlijk nog 1 race te gaan hebben wij feitelijk al
gewonnen, we hebben 3 punten voorsprong op Remy Arnaud en een derde
plek als aftrek. Toch is het onduidelijk of we 1 of twee races gaan
varen dus we moeten nog even aan de slag.

 

Race 7 begint direct goed: We hebben een te scherpe start bij pin-end
en gaan dus vrijwel direct terug en gijpen achter het gehele veld
langs om opnieuw te beginnen.

 

Gelukkig vinden wij op rechts mooie druk en vinden wij onszelf als
eerste terug bij de bovenboei.

 

‘The more I practise the luckier I get‘ merkt Stavros dan ook terecht op.

 

Helaas geeft Remy nog niet op en weet ons voorbij te zeilen in de
laatste downwind, werk aan de winkel dus.

 

Na een prachtig gevecht (het is altijd prachtig als je wint) pakken
we Remy met een halve bootlengte op de finish.

 

De belangrijkste race is begonnen: Wie is er als eerste bij de kraan?

 

Wat hebben we geleerd:
Stavros is een uitstekende zeiler, houdt ten alle tijden zijn hoofd
koel en plaatst zichzelf bijna altijd aan de juiste kant van zijn
tegenstanders. Trim technisch maakte hij zich geen seconde druk over
de stand van het grootzeil en genua. Op de vraag of hij tevreden was
over de setup kregen wij dan ook standaard het zelfde antwoord: ‘boys…
take it easy.. we’re doing well’

 

Op tactisch gebied kan hij nog agressiever varen dan dat wij al doen
op de NED 402 en wij zijn toch al behoorlijk agressief.  En ten
slotte: Deauville is een fantastische plek om te zeilen.